ساخت یک سازه بهینه شده لنتی ویروسی نوترکیب حاوی ژن pdx-1 برای انتقال ژن به سلول‌های بنیادی در راستای ژن درمانی دیابت نوع 1

چکیده زمینه و هدف: امروزه بسیاری از پروتکل‌های ژن درمانی با حامل های لنتی ویروسی انجام می شود. یکی از مهم‌ترین فاکتورهایی که در تکوین پانکراس و رونویسی ژن انسولین نقش دارد فاکتور رونویسی Pancreatic & duodenal homeobox 1 (Pdx-1) است. هدف از این مطالعه بهینه‌سازی سازه لنتی ویروسی حاوی ژن pdx-1 برای ترانسفکشن سلول‌های بنیادی در راستای ژن درمانی دیابت نوع 1 بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی ابتدا ژن pdx-1 از حامل pcDNA3.1-pdx-1به وسیله PCR تکثیر و در حامل pTG19–Tکلون شد. سپس ژن pdx-1 در بالا دست ژن IRES–EGFPدر حامل pIRES2–EGFP ساب کلون شد. در مرحله بعد قطعات کلون شده‌ IRES–EGFP و نیز pdx-1 با هضم آنزیمی ‌از حامل مربوطه جداسازی و به درون سازه ی بیانی لنتی ویروسی pSINTREM در بالا دست ژن TRE-CMVکلون شدند. سازه‌ی نهایی پس از تعیین توالی به سلول‌های HEK293 ترانسفکت شد و بیان ژن pdx-1 به وسیله آنالیز فلوسایتومتری و میکروسکوپ معکوس فلورسنت ارزیابی شد. یافته‌ها: نتایج فلوسایتومتری و نیز مشاهده مستقیم با میکروسکوپ معکوس فلورسنت، نشانگر تأیید بیان ژن‌های pdx-1 و GFP در سلول‌های HEK293 ترانسفکت شده با سازه نوترکیب نهایی بود. نتیجه‌گیری: با توجه به این که سازه حاضر به منظور تضمین بیان طولانی مدت با بازدهی بالا در سلول‌های بنیادی طراحی شده و از سامانه ی القایی Tet onهای در آن استفاده شد، می‌تواند یکی از بهترین سازه‌ها در جهت انتقال هر نوع ژن به سلول‌های بنیادی باشد. واژه‌های کلیدی: ژن درمانی، دیابت، سلول‌های بنیادی